ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΔΕ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ Ή ΣΟΚ ΜΕ ΜΑΓΕΙΡΑ!

Νυν Σεφ.
Τα καλά κορίτσια δεν πάνε μόνα τους σε μπαρ. Πόσο μάλλον τέτοια ώρα. Καθημερινή.

Τα καλά κορίτσια δεν παραγγέλνουν με τέτοια σιγουριά ούτε κάθονται στην μπάρα.
Τα καλά κορίτσια δεν δέχονται κεράσματα τόσο ανοιχτά.
(Τα κακά παλι, όχι τόσο κλειστά)

Λευκό χαρτί.

Θα δώσει μία ευκαιρία. Τα καλά κορίτσια δεν του ανήκουν, είχε ακούσει μια φορά αυτό το "Το όνειρο δε μας ανήκει" και καπάκια το Σάββατο πήγε και τον εστόλισε γαρύφαλλο από την κορυφή μέχρι κάτω το λουστρίνι, τον τύπο. Δυο δόσεις Εθνική έφαγε και μια Eurobank, που τα χε από Δευτέρα. Συν τα προγραμματισμένα για το Σάββατο. (Και δεν ήταν και κάνας σφιχτός).

Το όνειρο ΔΕ μας ανήκει.ΔΕ μας ανήκει.Δε μας ανήήήήήκειειειει.

Καθόταν εκεί στην άλλη άκρη της μπάρας και την κοίταγε.
Μπα! Definitely, τα καλά κορίτσια δεν συμπεριφέρονται έτσι.
Είπε στο μπάρμαν να κεράσει μια βόλτα.
Τον συμβουλεύτηκε πρώτα.

Καλή κίνηση.

Το αγαπημένο μεξικάνικο είναι πάντας λόγος χαμόγελου. Πόσο μάλλον το τσάμπα! Του σήκωσε το ποτήρι (ελπίζοντας πως θα γλιτώσει φτηνά.'Οχι)

Πήρε θάρρος.
Τα καλά κορίτσια!Ωχουουου!
Τα καλά, τα κακά, τα ευαίσθητα...
δεν πάει στο διάολο!
Ετσι κι αλλιώς
το γαμημένο
δε μας ανήκει!

Πλησίασε.
Ζωγράφιζε σ ένα
Λευκό χαρτί.

...ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
(ΣΤΣ.ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ!)