Τρελό σκαρί

Τώρα...σου ξέφυγε;Ήτανε...κόλπο;
καλού κακού εγώ το χα το όπλο
κι έτσι χιονιά καιρό τυφλό φεγγάρι
κομμάτια σκόρπισα μαργαριτάρι.

Δεν...δεν είναι δάκρυα, δεν είναι λόγια
είναι τρελά σκαριά, τρελά ρολόγια
που επιστρέφουνε και καταστρεφουν
κομμάτια του καθρεφτη μέσα στρέφουν.

Τώρα... το πίστευες ή κοιταζόσουν;
Καλού κακού εγώ όσο κοιμόσουν
φρόντισα κι έθρεψα την αγωνία
σου λέω την έκανα σωστή κυρία!

...............................................................

Και πριν αυτή να Σας παρακαλέσει
ταξί με ραντεβού είχε καλέσει.
Και σε χιονια καιρό τυφλό φεγγάρι
στα σκοτεινά το δρόμο είχε πάρει.

(Τώρα την τρέχουμε ψυχιατρεία
καμια φορά η καυμένη η κυρία
για μια ζωή αλλιώτικη μιλάει
μα το τρελό σκαρί της δε βοηθάει)