Πέμπτη 10 Μαΐου 2007

I was there.

'Ημουν μπροστά όταν γεννήθηκε ο Γκλεν. Πάνω στα φρεσκοστρωμένα εμπριμέ σεντόνια. Ούτε μια σταγόνα αίμα. Ούτε κλάματα. Εκείνη μόνο η υπνωτιστική σκούρα φωνή από κάποια γωνιά του δωματίου,πίσω, που σκόρπαγε συλλαβές και ψηφίδες ζωής. Κύριος ο Γκλεν. Ψυχρόαιμος. Τυπικό εγγλέζικο φλέγμα. Άξαφνα πεταμένος στη μέση μιας άγνωστης ζωής, -της δικής του!- και παρόλα αυτα ούτε ένας μορφασμός τρόμου. Με το άσπρο τετράγωνο πετσετάκι, αντί άλλης ταυτότητας, σφιχτά σφιγμένο στο χέρι, αποκοιμήθηκε τον πρώτο του ύπνο και ονειρεύτηκε το Αλγέρι ...

1 σχόλιο:

Μαυρος Σκυλος είπε...

1,5 χιλιόμετρο Νοτιοανατολικά από το λιμάνι του Αλγερίου. 1,5 χιλιόμετρα μακριά από εκεί που είχε ξυπνήσει ένα μελαγχολικό σούρουπο, Μέτα από βαρύ μεθύσι Εκεί τον είχαν πετάξει από το πλοίο που είχε μπει λαθρεπιβάτης
Και τώρα, μετά από ένα μήνα όπου έκανε πράγματα που δεν είχε φανταστεί ποτέ του ότι θα μπορούσε να κάνει, ήταν bartender. Στο bar El flutuador, με το γυάλινο πάτωμα, στηριγμένο με ξύλινες κολόνες πάνω από το ποτάμι Και στον βυθό του ποταμού, τα φώτα....